De complexe kloof tussen Amsterdammers en het systeem – In gesprek met Jan Achterbergh 

Jan Achterbergh (De Sociale Maatschap)

Schuldhulpverleners zien dagelijks hoeveel van hun tijd opgaat in het oplossen van bestaande schulden. Terwijl je juist meer tijd wil besteden aan preventie, om te voorkomen dat mensen opnieuw in de problemen komen. Dit moet anders, maar hoe? Wij spreken Jan Achterbergh van De Sociale Maatschap hierover. 

Jan Achterbergh, schuldhulpverlener bij De Sociale Maatschap, ervaart dagelijks de kloof tussen de leefwereld van Amsterdammers en de complexiteit van het systeem. Hij benadrukt dat het werk van buurtteams niet altijd ingewikkeld is – denk aan het lezen van een belastingbrief of het raadplegen van een website om iemand verder te helpen. De kernuitdaging is echter dat 'het systeem' dingen verwacht van mensen die zij niet altijd kunnen waarmaken, door factoren zoals taalbarrières of een gevoel van vastlopen. 

Achterbergh stelt dat de hulpverlening zich meer zou moeten richten op coachen en het toekomstgericht begeleiden van mensen. Met de huidige tijdsdruk is dit echter lastig te realiseren. De focus bij de buurtteams ligt nog vooral op het oplossen van al bestaande schulden en niet het voorkomen van nieuwe schulden. 

Ook is er bij veel organisaties, waaronder De Sociale Maatschap, een wens naar digitalisering. Echter ontbreken hier de middelen voor en is een eigen Research & Development- of innovatieafdeling niet aanwezig bij deze organisaties. Hierdoor ligt de prioriteit niet bij het ontwikkelen van nieuwe digitale oplossingen. 

Daarom onderzoeken we de komende tijd hoe we met digitalisering en slimme technologieën het leven van Amsterdammers en professionals makkelijker kunnen maken. Bijvoorbeeld met een 'sparringpartner', een AI-gedreven tool die de burger 24/7 ondersteunt bij het verhelderen en structureren van een hulpvraag. Het idee is dat Amsterdammers op eigen tempo hun vragen kunnen stellen, verduidelijken, en direct een passend antwoord krijgen. Of een afspraak kunnen inplannen met de juiste hulpverlener. Geen vervanging van de professional, maar een voorbereidende stap. Door de vraag vooraf helder te krijgen, kunnen zowel de inwoner als de hulpverlener zich beter voorbereiden op het gesprek.  

Het dichten van de kloof tussen de leefwereld van Amsterdammers en de complexiteit van het systeem, dat is waar winst te behalen valt. 

Volgende
Volgende

Hebben Amsterdammers de moed om aan te kloppen voor hulp?